
Een zonnige kans
Gepost op 27 februari 2018.
Muriel geeft NCZ in de 1ste en 3de graad secundair onderwijs in het Atheneum GO! for Business (Sint-Jans-Molenbeek) en in GO! Atheneum Emanuel Hiel (Schaarbeek). Deze week schreef ze een stukje over kansen...
De zon is met me meegereisd! Echt waar! Ik vroeg haar niets en ik liet ze gelaten achter aan de deur van de Boeing 787 Dreamliner, die me tijdens de nacht verwijderde van het Caribische strand, waarop ik gedurende de vakantieweek een poging had ondernomen om mijn energiepeil op te krikken.
Het is nochtans maar een gedeeltelijk succes. Het energiepeil kwam nauwelijks omhoog en de temperatuur ging de averechtse kant op. De bikini zit noodgedwongen in de onderste la.
Met een jetlag paraat bij de eerste schoolbel. Een ochtend interactie met jongeren over collectieve verantwoordelijkheid, het bijstaander effect, sociale psychologie. De ene heeft al wat meer zelfreflectievermogens ontwikkeld dan de ander. Maar ze zijn nog jong en dus heb ik veel hoop. Ik verwijs naar het bekende ‘dat is niet van mij’-antwoord op een verzoek om een stukje papier of dergelijke van de grond te rapen. Let wel, thuis krijg ik die repliek ook vaak wanneer ik vraag om iets op te bergen. Waar zou deze reflex vandaan komen?
Eindelijk een lang geplande uitstap met de bedoeling de leerlingen te laten inzien hoe reclame manipuleert. Hun creativiteit wordt aangesproken in het interactieve atelier. Ze zijn luidruchtig en uitgelaten. Sommigen hebben problemen met hun oogspieren. Die gaan onverklaarbaar samentrekken wanneer er een opmerking aan het adres van de eigenaar wordt geuit en hierdoor gaan de ogen tollen. Deze stoornis lijkt echter verder geen ongemak te veroorzaken. Waarschijnlijk compenseert hun jonge leeftijd hiervoor, want op de mijne zou ik toch nogal draaierig worden.
Later in de week op een andere school komt de muziekcoach om de leerlingen te laten proeven van avant-garde klassiek. Dankzij het fantastische aanbod van educatieve pakketten en initiatieven in het Brusselse is er voor elk wat wils en worden schoolpoorten, poorten naar de wereld. Kansen om te grijpen, zelfs met een sound editing app op de tablet van de juf. Hopelijk hebben ze de moed om hun creativiteit ook te tonen in de schouwburg tijdens het concert binnen enkele weken.
Deze week wordt afgesloten met enkele uren les in het vierde jaar. Een Okan leerlinge probeert de Palestijnen van de Israëli’s te onderscheiden in een documentaire van Belgische makelij over het kluwen in de Westbank. Voor de inwoners van Nabih Saleh betekent vrijdag iets anders dan de aanzet naar het weekend. Ook voor mij zal het niet alleen vertier zijn. Lesvoorbereidingen en puntenadministratie zullen me voor een aantal uur uit de zon houden en me achter mijn bureau naar het scherm laten turen. Gelukkig gaan mijn ogen er niet van tollen en ook niet wanneer ik wederom het patroon waarneem, waarmee sommige leerlingen het ene knappe cijfer na het andere laten noteren, terwijl anderen consequent zijn in het niet indienen van opdrachten. Zij zijn waarschijnlijk vergeten dat onderwijs een kans is.